Γκουινιτσέλι, Γκουίντο

(Guido Guinizzelli, Μπολόνια 1235; – Μονσελίτσε, Πάντοβα 1725;).Ιταλός ποιητής. Θεωρείται ομόφωνα ιδρυτής της σχολής του νέου ύφους. Ο Δάντης τον αποκαλεί «πατέρα μου» στο Καθαρτήριο και αναφέρεται συχνά ως παράδειγμα «επιφανούς εκπροσώπου της λαϊκής γλώσσας». Στην Μπολόνια, ο Γ. αντιτάχθηκε στους επιγόνους του σικελικού επαρχιωτισμού, απόηχοι του οποίου βρίσκονται ωστόσο στο πρώτο μέρος της Canzoniere του. Τη θεωρία του για τον έρωτα εξέθεσε φιλοσοφικά και ποιητικά για πρώτη φορά και με μεγάλη σαφήνεια στο περίφημο έργο Σε ευγενική ψυχή,που έγινε το μανιφέστο του νέου ύφους. Όπως ο Μόντε Αντρέα και ο Κιάρο Νταβαντσάτι, ταύτιζε τις έννοιες γυναίκα και άγγελος, έρωτας και ευγενική καρδιά. Αλλά στον Γ. οι όροι αυτοί έχουν πάρει βάθος με την ανακαινιστική επικύρωση του όρου ευγένεια, ως ευγένεια της καρδιάς και του νου, που είναι αντίθετη με την κενή ευγένεια εξ αίματος. Πέθανε εξόριστος για πολιτικούς λόγους.